Kötü bir internet bağlantısı varken, internete girmek ve yazmak zor oluyor demiştim. Bir de bunun üstüne bilgisayarın başına oturabilecek kadar dahi süre bulamadığım zamanların üstüste gelmesi eklenince "yazmak" bana epey uzak bir kelime olarak kaldı. Anlaşılan o ki okul döneminde pek de fazla yazamayacağım. Olsun ne yapalım, arada kafama estikçe birşeyler çiziktiririm ben de yalnızca.
Yıllardır EA Sports'un başarısız oyunları bıktırmıştı. Futbolda WE ve sonrasında PES geride bıraktı onları, NBA'de ise 2k serisi. Her ne kadar oynamasam da geçen yıl (2008 oyunu yani) FIFA'nın vasatın üstüne çıktığı, ancak yine de PES'e yetişemediği söyleniyordu. NBA cenahında ise işler daha kötüydü. PC'de futbol açığını PES kapattığı için FIFA zaten aranmıyordu ancak 2k serisi konsollarda olduğundan EA Sports'un NBA Live'ı insanı canından bezdiriyordu. Bunun sonucunda NBA 2008'i 1 haftadan daha kısa oynayıp bırakmıştım, zaten firma 2009'da da NBA Live'ı PC'ye çıkarmayacaklarını açıkladılar.
Eveeet artık kınlarından çekilmiş olan kılıçlar tamamen dışarı çıkarılıyor, zira çok az kaldı seçimlere. Bunun en önemli habercilerinden biri olan seçim tartışmalarının da ilki yapıldı. Başında birkaç dakikasını kaçırdım, sonrasını izleyebildim. Bir kere herşeyden önce şunu söyleyeyim. Konsept olarak bu tartışmaları seviyorum ben. Adaylar karşı karşıya geliyor, yüzyüze tartışıyor. Öyle mitinglerden atışmak değil yani usul. Belki de geçen günkü Fırat-Kılıçdaroğlu tartışmasının en çok bu yanını sevdim. Tabii orada konunun o kadar da önemli olmaması önemli bir eksiydi ancak onlar da bu konseptte seviyeli bir tartışma yapabildiler. Bu açıdan güzel oldu. Zamanında bizde de buna benzer şeyler yapılırmış, Özal'ın başbakan olduğu zamanlarda. Şimdi yine yapılabilir mi bilemiyorum ama uygun bir zemin hazırlanır ve bizde de seçim öncesi benzer uygulamalar yapılırsa hoş olabilir. Şimdi İzlediğim bölümlerden aklımda kalan notları yazayım:
- McCain Ahmedinejad'ın ismini söylerken zorlanıyor, hatta bir keresinde söyleyemedi, üç kez tekrar etmek zorunda kaldı. Obama da İran'lı yetkililerle konuşulması gerektiğini söylerken "Bizim asıl konuşmamız gereken kişi Ahmedinejad değil, çünkü İran'da en yetkili, en etkin kişi aslında o değil" dedi. Aman dikkat başkan olunca bunları hatırlayıp da tokatlamasın sizi Mahmud.
- Son sözlerde ikisi de kuvvetli olduklarını düşündükleri taraftan giriş yaptılar. Obama ismini kendisinden aldığı babasının üniversiteye okumaya gelen bir Kenya'lı olduğundan hareketle barış ve Amerika'nın dünya için öneminden bahsetti. McCain ise direk "Ben esaretten kurtulduğumda.." diye bir giriş yapıp o konudan da son dakikada bahsetmiş oldu.
Dün İstanbul'daki fırtına bana fena koydu. Daha önce de felaketler oldu, daha önce de yıkıntılar oldu ancak insan kendisini direkt ilgilendirmeyince gerçeği hissetmekte zorlanıyor demek ki. Dün Kuştepe Camii'nin minaresi yıkılıp bir kişi ölünce hissedebildim, çok da kötü oldum. Bir sene boyunca hep o camiye gittim geldim ben, sevdim orayı. Şimdi böyle birşey olunca da çok üzüldüm. Keşke Sayın Mustafa Sarıgül geçen yıl caminin döşemelerini yeniletip, "Mustafa Sarıgül'e teşekkürler" afişi astıracağına minareye güçlendirme yapsaymış. Allah korusun, bir daha inşallah olmasın böyle şeyler
"...Gerçekten birlikte yaşama iradesi ne kadar güçlü? Kürtleri temsil ettiklerini iddia edenler, acaba kimin gündemini uyguluyor? Temsil ehliyeti olmayan bu çevreler, ezici çoğunluğun arzularını değil, yeni Lawrance'lar tarafından kulaklarına fısıldanan planları uyguluyorlar. Birinci Dünya Savaşı döneminde İngilizlerin Araplara söylediğini bugün ABD ve aynı güçler Kürtlere söylüyor. Ortadoğu'ya bırakılan mirası bugün görüyoruz." 
Yalova-Yenikapı feribotundayım şu an. Gayet hızlı olan wirelessle huzur içerisinde internetteyim., saniyede 300 k ile dosya çekiyorum. Ancak 2 yıldır çözemediğim birşey var. Yalova-Yenikapı feribotunda wireless varken İDO neden iş adamlarının çok daha fazla kullandığı Bursa-Yenikapı'ya wireless sistemi kurmaz? Herşeyi geçtim, sırf ben Bursa-Yenikapı'yı kullandığım için sistemi kurar insan, ayıp yani! İş adamlarından biz de nemalanalım diye İDO'ya mail atmıştım aylar önce. Cevap da gelmişti, epey de şaşırmıştım cevap alınca. "Yakında kuracağız, planlıyoruz" demişti bey amca. Yakın geçti, ancak hala kurulu bir bağlantı yok. Yani sanırım yok, 3 aydır binmiyordum feribota zira. Hoş ben de Her Yapılandan Memnun! Vatandaş oldum şu anda, toparlayalım o yüzden. Her ne kadar wireless'i kurmasalar da Bursa-Yenikapı'ya, bu hızlı feribot bi nimet bizim için. Bursa'da evimden çıkıp, Avrupa Yakası'nda yurduma 2.5 saatte ulaşabiliyorum. Eski usulde ne kadar sürerdi, 4 saat, 5 saat yoksa 6 mı?
500 Milyar $. Evet, ABD'nin dünyayı sarsan krizden dünyayı kurtarmak için batık krediler üzerinde uyguladığı politikanın onların kasasına mal olacağı minimum miktar. Daha başlar başlamaz piyasalar da rahatladı. Bu miktarın 1 Trilyona kadar çıkabileceği söyleniyor. Ama bir de şu yanından bakmak lazım. Ya böyle birşey yapılmasa zarar kaç trilyon $ olacaktı?
"Ilsa, I'm no good at being noble, but it doesn't take much to see that the problems of three little people don't amount to a hill of beans in this crazy world. Someday you'll understand that. Now, now... Here's looking at you kid."
Deneyden sonra haberlere şöyle bir göz gezdirdim. Ankara'da hafif bir sarsıntı olmuş, deneyin fay hatlarını harekete geçirdiği söylendi. Konya'da yakıcı kumun olduğu bir alan görüldü, Tubitak hala araştırıyor. Ancak bu noktada Dünya medyası yine son noktayı koydu, önlerine saygıyla kapaklanmama sebep oldu: Deney'i televizyonda izleyen bir genç kız o anda ölmüş, haberler ise "Bakın daha izlerken öldürmeye başladı" mealinde. Olsun, Kara Delik bize zarar vermez, Anadolu yakasındayız, Trakya'dakiler düşünsün. Yoksa okul başlayınca gitmesem mi İstanbul'a? Ya içeri çekilirsem aman aman?!
60 Darbesi'nden sonra 80'e kadar bayram olarak kutlanmış 27 Mayıs tarihi: Hürriyet ve Anayasa Bayramı. 80 Darbesi'nden bu yana ismi koyulmasa da bayram olarak kutlanıyor 12 Eylül, darbe taraftarları tarafından. Darbe kelimesi sözlüklerden, akıllardan tamamen silinmediği sürece de kutlamaya, yenilerini aramaya devam edecekler. Allah bu ülkeye bayram diye kutlanacak bir darbe daha göstermesin
Doğan derken bu doğan değil tabii, Aydın Doğan'ı kastediyorum. Malum bugünlerde Doğan-Erdoğan tartışması sürüyor. O tartışmaların içeriği bir yana Aydın Doğan'la ilgili iki kelam etmek istiyorum. Aydın Doğan sağ kesimden, sol kesimden, yukarıdan, aşağıdan pek çok kişi tarafından sevilmeyen biri. Yani Aydın Doğan hakkında söylenmek için onunla karşıt görüşten olmaya ihtiyacı yok insanların. Gücü olan insanlar antipatik olur, o yüzden böyledir desek, "Tek güçlü insan Aydın Doğan mı?" sorusu akla geliyor. Bekleyelim ve görelim bu konunun sonu nereye gidecek?
Maç bitti, milliler yurda döndü, cumhurbaşkanı da döndü. Peki ne oldu şimdi? Biz Ermeni Soykırımı'nın varlığını kabul etmiş mi olduk? Bu yönde herhangi bir söz, hareket mi oldu? Daha önce de söyledim, ben de tabii ki hiç istemem şu söylediğim tarzda birşey olmasını. Ancak bu davete icabetin kesinlikle öyle bir sonuç doğuracağını söyleyip felaket tellallığı yapanlara benim tepkim. Eminim ki, eğer bu ziyaret gerçekleşmese Türkiye çok daha kötü bir imaj çizecekti, soykırım meselesinde eksi puan alacaktı. İyi oldu böyle iyi, demek ki neymiş: Heryerde öyle felaket tellallığı yapmamak gerekirmiş.
Cumhuriyetçilerin kongresi de sona erdi ve kongrenin sonunda McCain bir adaylığı kabul konuşması yaptı. Bu konuşmanın temelinde Bush'tan farklı olduğunu göstermek vardı. Baştan beri söyledik zaten McCain ılımlı bir cumhuriyetçi diye ve daha önce de Bush'la bazı konularda fikir ayrılıkları vardı. Zaten Bush'u yanında tutmamak da Bush'un kötü imajından sıyrılmak demek olacağı için tepki sonucu düşecek oyların önüne geçmeyi sağlayacaktır, bu yüzden doğru olan da bu onun açısından. Bunlar iyi güzel de konuşmasında Bush'la farklıyız derken söylediği şeyleri duyunca "Şaşırmış bu dede" dedim. Savaşa karşı olduğunu, barışı sağlamaya çalışacağını söylemiş. Hoş tabii "Biz Ortadoğu'da barış değil savaş istiyoruz" demek her babayiğidin harcı değil, bunun için 70 yaşını geçmiş olmak da yeterli değil (!). Ancak bunu söylerken kendisiyle fena halde çelişti. Bunu söyleyen kişi dahabirkaç ay önce "Irak'ta gerekirse ilelebet kalırız" diyen kişiyle aynı değil mi? Savaş karşıtıysa işgal ne oluyor? Aaa ama unuttuk; onlar Irak'ta işgalci değil ki, yalnızca barışı tesis ediyorlar!!!
Nikaragua. 5 milyon nüfuslu bir Orta Amerika ülkesi. Peki şimdi burada ne arıyor? Soğuk Savaş döneminde de Doğu Blokuna yakın olan Nikaragua, son krizde de Rusya'nın safında yer almış gerek ki Güney Osetya ve Abhazya'nın bağımsızlığını Rusya'dan sonra ilk tanıyan devlet oldu. Nikaragua bir başlangıç, önümüzdeki günlerde aylarda içindeki Kızıl ruhu kaybetmemiş birkaç devlet daha aynı şeyi yapabilir muhakkak
Abdullah Gül'ün milli maç için Ermenistan'a gidecek olması çok tepki çekiyor, bir o kadar da destekleyeni var. Şimdi olaya şöyle bakmak lazım. Bu ziyaret "Biz soykırımı destekliyoruz" düşüncesiyle mi yapılıyor? Görünen o ki öyle değil. Esasen konuşulacak konular arasında da bundan bahsedilmiyor, bölgesel diğer meselelerden bahsediliyor. Bu konu açılır mı onu da şimdiden söylemek zor. Ben de açıkçası Ermenilere soykırım yönünden koz verecek bir hareket yapılmasını istemem ama bu koz verecek bir hareket midir? Pek sanmıyorum. Aksine uzun vadede artı hanemize dönebilir bile. Şöyle ki; milletler arasında bu tür görüşmelerin sık olması barışçıl bir portre çizmeyi sağlar. Bu yüzden Soykırım yönünde onlar açısından olumlu birşey söylenmediği takdirde bu geziden fayda sağlanabilir dünyanın gözünde. Ondan öte ben işin şu yanına bakıyorum. Burada davet Ermenistan tarafından geldi, onlar barış yönünde bir hamle yaptılar. Esasen işte bu hareket Gül'ün asıl bu şekilde karar almasına sebep olmuştur. Zira Ermenistan tarafı böyle bir adım attıktan sonra biz buna karşı gelirsek "Ermeni Sorunu" konusundaki haklılığımızı daha da yitiririz. "Bak Ermeniler barışçıl davranıyor Türkler yanaşmıyor, o zaman bunlar soykırım yapmıştır" tarzı kabataslak bir intiba oluşur dünyanın gözünde. Bu şekilde olunca da tersi olabilir. O yüzden bence bu davete icabet etmek bir zorunluluktu, umarım ki soykırım konusunda da olumsuz bir olay olmayacaktır uzun vadede
Şimdi bu iyi güzel de asıl renkli konuya gelelim. 3 gün önce Palin'in kızının hamile olduğu haberi dolaşırken bugün de Palin'in Nisan ayında doğan daha önce de kendisinden bahsettiğim down sendromlu oğlunun aslında kızının oğlu olduğu ve Palin'in kendi oğlu gibi gösterdiği haberi çıktı. Peki şöyle bir hesap yapalım: Bu çocuk Nisan 18 doğumlu ve Palin'in kızı 5 aylık hamile. Peki o zaman aradan yalnızca 4.5 ay geçtiğine göre bu kız o çocuğu daha doğurmadan ikinciye mi hamile kalmış? Bunu yazmam Palin'i savunmak için değil. Öyle sivri fikirleri olan birinin üzerine bu tür şeylerle gidiliyor olması bi yandan normal ama bu da insaf dedirtiyor artık. Bir haber yapılacaksa bu kadar şey de gözden kaçar mı? He belki haber doğrudur da tarihler yanlış yazılmıştır diyeceğim ama öyle de görünmüyor. Bize de "ah şu asparagas haberciler" demek düşüyor. Ama şu da var. Uzun vadede nasıl sonuç verir bilmiyorum ama önümüzdeki günlerde Cumhuriyetçiler Palin üzerinden vurulmaya devam edeceklerdir.
Palin Alaska'da yıllarca ticaretle uğraşmış, bir dönem petrol işine de girmiş. 5 çocuk annesi, çocuklarından biri de Irak'ta asker ve bununla gurur duyduğunu söylüyor. Geçen yıl doğan en küçük çocuğu ise Down sendromlu ve hamilelik esnasında bunu öğrenmiş olmalarına rağmen çocuğunu aldırmamış. İlk konuşmasında "Ben sizin gibi normal bir anneyim" mesajı vermeye çalıştı. Bu seçimin iki avantajlı yanı var. Birincisi Hillary Clinton'a kadın olduğu için oy verecek olup da onun seçilmemesi sonucu ortada biriken kadın seçmene hitap edecek. İkincisi de muhafazakar cumhuriyetçilere hitap ediyor. Zira daha önce de demiştik, McCain ılımlı bir cumhuriyetçi. Al bir denge unsuru daha. Ama bir anlamda olması gereken de bu zaten, başkan yardımcısı başkanın eksik olduğu alanlarda kuvvetli olmalı. Nitekim iki partide de oldu
Son günlerde İran'ın içinde bulunduğu savaş senaryoları ayyuka çıktı. Geçtiğimiz günlerde Rus Meclisi Duma'nın Başkan Yardımcısı çıktı, "İsrail İran'a saldıracak, savaş kaçınılmaz" dedi. Bugün de gündemde De Telegraaf'ın haberi var: " Amerikan Ordusu birkaç hafta içerisinde insansız uçakla İran'a saldırı düzenleyecek". Kaynakları da Hollanda İstihbarat Örgütü imiş. Gürcistan Krizi savaş tellallarını heyecanlandırdı herhalde, e savaşın tarafı olması en muhtemel devlet de İran olunca, başladı İran'lı savaş senaryoları
Denver'da süren Demokrat Kongresi'nin son günüydü bugün ve beklendiği üzere de Obama'nın başkanlık adaylığı resmileşti. Bill Clinton da bir konuşma yaptı ve "Hillary ve Chelsea'yle birlikte Obama'yı destekliyoruz bize katılın" dedi. Hillary devre dışı kaldıktan sonra Obama'yı desteklemesini başkan yardımcılığı için ığraş olarak düşünüyordum ama görülen o ki, ciddi anlamda 8 yıllık Bush hanedanından sonra bir başka Cumhuriyetçinin başkan olmasını istemiyorlar. Clinton-Obama çekişmesi Demokratlarda oyları böler diyordum, şu anki görünümde bölmedi, en azından o yönde çalışılıyor. Ancak asıl seçim günü görülecek bu tabii. Şimdi gözler Cumhuriyetçilerde. Başkan Yardımcısının açıklanması bekleniyor. Onların kongresi de önümüzdeki hafta yapılıyor, McCain'in adaylığı da kesinlik kazanacak bu şekilde.
Alkışlamıştık 2.5 ay önce. O zaman Temmuz ayı içinde demişti ama anlaşılan Eylül sonuna kadar sarkacak. Parti kurma çalışmaları için kamp başlamış ve 4 hafta sürecekmiş. Bu süre sonunda partinin ismi, logosu ve tüzüğü belirlenecekmiş. Öyle basit birşey de değil, 1500 kişi katılacakmış bu 4 hafta içinde toplantılara. "16 Milyon" demişti büyük insan. 1500'ü tamam diyelim, geriye 15 milyon 998 bin 500 kişi kalıyor. Olmayacak iş değil ama ben 16 milyon oyu biraz zor görüyorum, 15.9 milyonda kalır gibi duruyor.
Geri geldim, en azından fiziken. Gelmesi çok zordu, geldikten sonra olanlar daha zor. Ama şu anda da kendime gelebilmem gerekiyor asıl. Ne zaman olur bilmiyorum ama olursa daha sonra da tekrar yazmaya başlayacağım.
''The walls between the countries with the most and those with the least cannot stand. The walls between races and tribes, natives and immigrants, Christians and Muslims and Jews cannot stand''
İran-AB görüşmelerinde İran nükleer çalışmaların devamı konusundaki tutumunda ısrarcı olunca bugün Condoleezza(ulan görevden ayrılacak hala adını yazmayı öğrenemedik) Rice sert çıktı. Genel anlamda "Biz onlara bundan vazgeçsinler diye çeşitli teşvik projeleri hazırladık ama nuh diyor peygamber demiyorlar, inadım inat diyorlar, vazgeçmiyorlar, çok da ciddi değiller bu konuda, olmaz böyle şey" şeklinde bir açıklama yaptı. İşi biraz daha ilerletip eğer bu önerilere yanaşmazlarsa işi Güvenlik Konseyi'ne götürebileceklerini söyledi. Zaten son dönemde iyice performansı düştü şu anki ABD hükümetinin, oldukça geri planda kalmaya başladılar. Şimdi ise gider ayak ortalığı hareketlendirme tehdidi yapıyorlar. İran kolay kolay geri adım atacağa benzemiyor, birkaç teşvik planı da onları pek kesmez. Ya çok ciddi ekonomik, teknolojik vb. katkı sağlayacak, yani kısaca "buna değer" dedirtecek bir proje gelirse, ya da İsrail'in nükleer çalışmaları biterse geri adım atarlar. Yoksa zor gözüküyor.
- Obama'nın en büyük avantajı "değişim" konusundaki isteği. Bugüne kadar da çeşitli postlarda çok sözü geçti bu değişimin. Amerikanya'nın şu anda dünyadaki konumu belli ve dünya siyasetinde en etkili aktörlerden biri hatta birincisi. Amerikanya'da gerçekleşecek değişim dünyada gerçekleşecek değişim demektir. Zaten Obama da "sadece ülkeyi değil dünyayı değiştireceğiz" diye ilan ediyor değişim fikrini. Dünya'nın şu anki durumundan, gidişatından memnun olmayan insanların sayısının ne kadar fazla olduğunu düşünürsek bu değişim fikrinin neden bu kadar tuttuğunu anlamak mümkün. Ancak bu değişim fikri çok kritik Obama için. Çünkü kampanyasının temelinde bu var ve o yara alırsa Obama da çok büyük yara alır. Ama o da biliyor ki bunun olması için çoğunluğun kabullenmesi gerekiyor. Bu yüzden de kampanyasında "umut" kavramından çok destek aldı, sloganı "Change: We Can Believe In" ve diyor ki: "I'm asking you to believe. Not just in my ability to bring about real change in Washington. I'm asking you to believe in yours."
- Değişimle doğru orantılı olarak saldırgan Amerikan politikalarının bir kenara bırakılacağını, dünyada barışın tesisine çalışılacağını söylüyor. Bu doğrultuda ordu Irak'tan en kısa sürede çekilecek dedi, sonra süreyi biraz uzattı ancak çekilme fikri sabit.
Yeri gelmişken Sarkozy'den de bahsetmek lazım. Çok garip adam cidden yahu. Cumhurbaşkanlığından önce de garip geliyordu bana. Biraz önce de haberlerde izledim, bizim başbakanımızı karşılaması, uğurlaması sırasında tavırları falan hep dağınık. Yani bir anlamda devlet başkanı ağırlığı yok üstünde. Tabi bundan daha çok dikkat çeken şey de Olmert ve Mahmud Abbas'a birlikte sarılması oldu. Cidden garip adam. Ne zaman Sarkozy'i görsem aklıma G8 zirvesinde sarhoş bir şekilde yaptığı basın toplantısı geliyor.
- "Neden başkan olabilir"in ilk maddesi de buydu: Yaş. Adam 72'de seçilecek, bir kez daha seçilirse bunun 80'e kadar yolu var demektir. Evet uygulamada siyaset genelde tecrübelilerin, yaşlıların işidir, ancak böyle olmalı mıdır? İnternette Obama'nın denizde mayoyla çekilmiş fotoğraflarını görmek mümkün, ancak McCain'in böyle bir fotoğrafına rastlamadım, yoktur da herhalde. Vücuduna güvenemiyor demek ki, yaştan olsa gerek. Geçmişte olanlar yaşın ve tecrübenin avantaj olduğunu söylüyor, ama ya halk bu sefer yaş değil de dinamizm isterse? İşte o zaman Con Amca'nın yaşı onu çok etkiler. Demokratlar'ın da en çok kullandıkları, kullanmaya müsait olan konulardan biri de bu zaten
- George Bush 
Boşuna aramaya gerek yok. Zira fark da yok!!
- Ve tabii ki... 
